REHABILITACJA RUCHOWA

ĆWICZENIA INDYWIDUALNE DOROSŁYCH

Ćwiczenia indywidualne polegają na indywidualnej pracy pomiędzy terapeutą i pacjentem, gdzie program rehabilitacji dostosowuje się do aktualnego stanu chorego.

Wykorzystuje się wiele metod terapeutycznych w celu uzyskania poprawy funkcjonalnej u pacjentów.

Najpierw określany jest cel pracy a w następnej kolejności dobór metody terapeutycznej.

Program terapii zostanie dobrany indywidualnie do potrzeb pacjenta z uwzględnieniem m.in. w wieku i rodzaju dolegliwości. Fizjoterapeuta zastosuje rożne techniki, które zmniejszą ból, zregenerują mięśnie i poprawią wzorce ruchowe.

Terapeuta indywidualnie dobiera rodzaj ćwiczeń, ich intensywność i tempo zamierzonego celu. W terapii wykorzystywane są różne przybory (małe piłki, taśmy, dyski sensoryczne) jak i przyrządy (duże piłki, maty). Podczas kinezyterapii wykorzystywane są ćwiczenia wzmacniające, rozciągające, równoważne oraz inne potrzebne do poprawy funkcji pacjenta i powrotu do sprawności.

Efekty zabiegowe są uzależnione od jednostki chorobowej pacjenta. Celem nadrzędnym terapii indywidualnej (terapii manualnej, kinezyterapii, gimnastyki leczniczej, ćwiczeń usprawniających) jest przywrócenie maksymalnej do osiągnięcia sprawności fizycznej oraz zapobieganie nawrotom dysfunkcji.

Zalecane w szczególności:

• przy bólach ostrych i przewlekłych,
• przy korygowaniu postawy i kształtowaniu prawidłowego ruchu,
• z problemami ortopedycznymi i reumatycznymi,
• po wylewach i z wszelkimi problemami neurologicznymi,
• u osób starszych w odzyskaniu sprawności i samodzielności,
• w przebiegu ostrej lub przewlekłej rwy kulszowej, udowej lub ramiennej,
• po złamaniach kości, skręceniach i zwichnięciach stawów,
• po uszkodzeniach więzadeł i mięśni,
• długotrwałe bóle stawowe np. w przebiegu choroby zwyrodnieniowej stawów,
• wady postawy skutkujące nawracającymi bólami kręgosłupa lub stawów,
• neuropatie uciskowe takie jak: Zespół cieśni nadgarstka, Zespół górnego otworu klatki piersiowej,
• po zabiegach ortopedycznych takich jak: artroskopie, rekonstrukcje więzadeł, endoprotezoplastyka,
• po udarach mózgu i urazach mózgowo – czaszkowych.